Στο πένθος βυθίστηκε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο – Έφυγε από τη ζωή ο Ντιέγκο Μαραντόνα

Όπως μετέδωσε η εφημερίδα Clarin το πρωί της Τετάρτης (25/11) ο «Ντιεγκίτο» ένιωσε έντονες ενοχλήσεις στο στήθος του ενώ βρισκόταν στο σπίτι του στη συνοικία του Σαν Αντρέμ, στην πόλη της Τίγκρε.

Αρκετά ασθενοφόρα έσπευσαν αμέσως στην οικία του, του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, αλλά παρά τις προσπάθειες που έγιναν δεν κατέστη δυνατό να κρατηθεί στη ζωή.

Όπως σημειώνει η εφημερίδα, μετά από την εγχείρηση στον εγκέφαλό του, υπήρχε ιατρικό προσωπικό που παρέμεινε στο σπίτι του Μαραντόνα για να επιβλέπει την κατάσταση της υγείας του, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να τον κρατήσουν στη ζωή όταν υπέστη καρδιακή ανακοπή.

Στις 3 Νοεμβρίου εγχειρίστηκε στον εγκέφαλο (αφαίρεση αιματώματος). Όπως είναι φυσικό η είδηση του θανάτου του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία για τους φίλους του ποδοσφαίρου. Άλλωστε ο «Πίμπε Ντ’Όρο» λατρευόταν σαν θεός από τους φίλους της στρογγυλής θεάς.

Πελέ: «Μία μέρα θα κλωτσάμε μαζί την μπάλα στον ουρανό»

Με το που έγινε γνωστή η τραγική είδηση του θανάτου του Ντιέγκο Μαραντόνα, ο μεγάλος Πελέ έσπευσε να τον αποχαιρετήσει.

Ο «μάγος της μπάλας» εξέφρασε την οδύνη του λέγοντας «είναι τόσο λυπηρό να χάνονται οι φίλοι με αυτό τον τρόπο. Σίγουρα μία μέρα θα κλωτσάμε μαζί μία μπάλα στον ουρανό».

Δείτε τη συνέντευξη του Ντιέγκο Μαραντόνα στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο το 2008:

Η λαμπρή καριέρα του

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 30 Οκτωβρίου του 1960 στο Λανούς.

Έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αθλήματος που κατέρριψε το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής δύο φορές, την πρώτη όταν έπαιξε για την Μπαρτσελόνα για 3 εκατομμύρια αγγλικές λίρες και τη δεύτερη, όταν αγωνίστηκε στη Νάπολι για 5 εκατομμύρια λίρες (ισοτιμίες 2013).

Αγωνίστηκε στις Αρχεντίνος Τζούνιορς, Μπόκα Τζούνιορς, Μπαρτσελόνα, Νάπολι, Σεβίλλη και στο τέλος της καριέρας του, στη Νιούελς Ολντ Μπόις και τελικά μετά από παύση ενός έτους από το ποδόσφαιρο έκλεισε την καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς το 1997.

Τα πιο ένδοξα ποδοσφαιρικά του χρόνια τα πέρασε στη Νάπολι, όπου κέρδισε τίτλους και διακρίσεις. Στην καριέρα του με την Εθνική Αργεντινής, σκόραρε 34 τέρματα σε 91 εμφανίσεις.

Αν και ξεκίνησε την καριέρα του ως επιθετικός καθιερώθηκε ως επιθετικός μέσος. Η διεισδυτικότητα του Μαραντόνα, οι πάσες του, οι εντυπωσιακές τεχνικές του ικανότητες, η ταχύτητα, τα αντανακλαστικά και ο χρόνος αντίδρασης συνδυάστηκαν με το μικρό του ανάστημα (1,65 μέτρα).

Το χαμηλό κέντρο βάρους τον βοηθούσε στην κατοχή και τον χειρισμό της μπάλας. Η παρουσία του στο γήπεδο είχε μεγάλη επίδραση στη γενική απόδοση της ομάδας του. Βάσει του απαράμιλλου ταλέντου του και των ηγετικών του ικανοτήτων, έλαβε το προσωνύμιο El Pibe de Oro (Το Χρυσό Αγόρι).

Έλαβε μέρος σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα, συμπεριλαμβανομένου του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μεξικό, όπου έλαμψε η χαρισματική προσωπικότητά του και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του τροπαίου με νίκη επί της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό.

“Το χέρι του Θεού”

Επίσης κέρδισε τη Χρυσή μπάλα ως ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Στον προ-ημιτελικό απέναντι στην Αγγλία, πέτυχε δύο γκολ, στη νίκη της ομάδας του με 2-1 που γράφτηκε στην ιστορία για δύο διαφορετικούς λόγους.

Το πρώτο γκολ επιτεύχθηκε με χέρι γνωστό ως «Χέρι του Θεού», ενώ το δεύτερο προϊόν εξαιρετικών ικανοτήτων με εκπληκτική ατομική προσπάθεια. Αυτό το γκολ, καταγράφηκε ως το «Γκολ του αιώνα» από τους ψηφοφόρους της ΦΙΦΑ το 2002.

Το θρυλικό του γκολ απέναντι στην Αγγλία που έγινε γνωστό ως το «Χέρι του Θεού»:

Ο Μαραντόνα διετέλεσε προπονητής της Αργεντινής τον Νοέμβριο του 2008 έχοντας την ευθύνη της ομάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2010.

Ο Μαραντόνα έξω από το γήπεδο…

Ο Μαραντόνα υπήρξε μία από τις πλέον συζητημένες προσωπικότητες. Ανεξάρτητα από τις αδιαμφισβήτητες ποδοσφαιρικές του ικανότητες, ο Μαραντόνα απασχόλησε τα φώτα της δημοσιότητας, τόσο για την στάση του σε θέματα που αφορούν τον συνδικαλιστικό κλάδο των ποδοσφαιριστών, όσο και με την εμπλοκή του στον σκληρό κόσμο των ναρκωτικών.

Υπήρξε μία έντονη προσωπικότητα που έπραττε κατά συνείδηση, χωρίς να λογαριάζει το οποιοδήποτε κόστος.

Αυτό αποδείχθηκε στην πορεία των ετών με μία σειρά ενεργειών, όπως ήταν η -μετά από δικαστική διαμάχη είναι η αλήθεια- αναγνώριση του γιου του που ζει στην Ιταλία, η σαφής υποστήριξη του στον Φιντέλ Κάστρο, ο θαυμασμός του για τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα (γνωστό ανά την υφήλιο το περίφημο τατουάζ στο μπράτσο) και ο αγώνας που έκανε προκειμένου οι νέοι να μην γνωρίσουν ποτέ την περιπέτεια των ναρκωτικών.

Βίντεο με στιγμές μαγείας από τον «Πίμπε Ντ΄Όρο»